Suyun uygun ve yeterli yükseklikten tüketiciye iletilmesi söz konusu olduğunda yerçekiminden yararlanılabilir. Yerçekimi sistemlerinde su önce sistem içerisindeki küçük dağıtım depolarına iletilir. Yerçekimi etkisinden yararlanılması durumunda sistem oldukça ekonomik olarak çalışır. Pompa sisteminde gerekli kafa (basınç) değerinin sağlanabilmesi için pompalardan yararlanılmaktadır. Pompalı sistemlerde yüksek tüketici talebinin söz konusu olduğu pik dönemlerde, yangın vb acil durumlarda pompalar aracılığı ile sistemin basıncı korunur. Düşük talep dönemlerinde ise su depolarda biriktirilir. Sistemde kullanılan depolar veya rezervuarlar basınç ve acil durumlar için gerekli akım hızının dengelenmesini sağlamaktadır. Büyük kentlerde sistemin içerisindeki belirli noktalarda dağıtım rezervuarları bulunur. Yerleşimi ne olursa olsun en iyisi rezervuarın uygun basınçta yerçekimi akımını sağlayacak yükseltide yapılmasıdır. Depolama rezervuarları dağıtım sistemindeki basınç oynamalarının dengelenmesi açısından da önem taşımaktadır.
Yerleşime ve topoğrafik özelliklere göre rezervuarlar zemin yüzeyinin üzerinde, altında veya yukarısında bulunabilir. Yeraltı depoları genellikle güçlendirilmiş çimentolarla yapılmaktadır. Küçük zemin depoları ise genellikle asfalt veya bazı sentetik membranlarla kaplanarak geçirgenliği engellenir. Birçok büyük yüzeysel rezervuarlar kuş, hayvan ve insanlarca kirletilmelerinin önlenilebilmesi için örtülür. Açık dağıtım rezervuarlarının yakın çevresinin çitlerle çevrilerek canlıların girmesi engellenmelidir.
Bazen kafa basıncının sağlanabilmesi için yükseltilmiş rezervuarlar veya su kuleleri de kullanılabilir. Yükseltilmiş su depoları genellikle çelikten yapılmaktadır. Depoların kapasitesi genellikle analitik veya grafik yöntemlerle belirlenir. Tüketicinin gereksinimi olan suyu ileten boru ağına dağıtım sistemi veya şebeke denmektedir.
Değişik dağıtım sistemleri vardır. Bunlardan birisi köruçlu dağılımdır. Bu sistem bir ağaç gibi dallanarak yayılır. Ağacın gövdesini ana su boruları oluşturmaktadır. Bu sistem çok basit bir sistem olmakla birlikte aşağıdaki nedenlerle pek tercih edilen bir sistem değildir. Bu sistemlerde kör uçlara bağlı sorunlar vardır. Köruç tıpaları paslanabilmektedir. Buralarda çökeltiler birikebilmekte, temizleme zorunlu hale gelmektedir.
1. Dallanma bölgelerinin ucunda suyun yavaşlamasına ve göllenmesine bağlı olarak çökelme söz konusu olmaktadır.
2. Boruların kör uçlarında klor kalıntısının sürdürülebilmesi mümkün olamamaktadır.
3. Onarım sırasında onarım bölgesinden sonra gelen bölgenin suyunun kesilmesi zorunludur.
4. Ek uzantılar veya dallanmalar yapıldıkça basınç ileri derecede düşer. Gelişmekte olan ülkelerin büyük çoğunluğunda en önemli sorunlardan birisi budur.
