Sağlık bedensel, ruhsal ve sosyal bakımlardan tam bir iyilik hali olarak tanımlanır. Bu öğeler birbiri ile karşılıklı etkileşim halindedir. Kişinin sağlığı ile ilgili bazı faktörleri ana babadan kalıtsal olarak aldığı bilinmektedir. Diğer önemli etken ise yaşadığı çevredir. Toplumun diğer bireyleri, beslenme, yaşanılan bölge çevresel öğelerdir. Çevre sürekli değişim içerisindedir. Sağlık açısından bu değişim daha da belirgindir.
Kişi her gün her an sağlığı ile ilgili kararlar verir ve seçimler yapar. Kişinin davranışları sağlığıyla dolaylı ya da dolaysız ilişkidedir. Kişinin sağlıklı davranmasında birinci koşul sağlık bilgisine sahip olmasıdır. Kişinin karar ve davranışlarında sağlık bilgisi önemlidir. Kişinin sahip olduğu kuramsal sağlık bilgisinin yanı sıra, kendisi ve çevresi ile ilişkili bilgisi de sağlığı ile yakından ilişkilidir. Kişinin kalıtsal özellikleri ve çevresinin bileşik etkisi onun başkalarından farklılığını oluşturur. Etkileşimi ve etkileri de farklı olabilir. Kişiler bilgilerini deneyerek, deneyimlerle, başkalarından, doğrudan sistemli öğrenimle kazanabilir. Bilgilenme deneyim ve öğrenme yaşantıları ile sağlanır. Yaşantı ve yaşam birbiri ile karıştırılmamalıdır. Yaşantı herhangi bir olayın yaşanmasıdır. Doğumdan ölüme kadar tüm yaşantıların toplamına yaşam denmektedir.
İnançlar, eğilimler ve tutumlar değerler kişinin davranışlarında etkilidir. Değerler kişi için en önemli inanç ve standartların tümüdür. Aynı toplumda yaşayan kişilerde ortak değer ve eğilimler vardır. Sağlık bilgisinin yanı sıra sağlıkla ilgili tutumda sağlığı etkiler. Tutum bir şeye karşı veya birisine karşı düşünce ve duygularımızı ifade eter. Bilgi ve deneyimlerle yönlendirilir. Bütün bunlar kişinin sağlıkla ilgili kararını etkileyecektir. Bilgi, tutum ve kararlar davranışı belirler. Oluşturur. Kişinin sağlıkla ilgili davranışları onların sağlık düzeyini ve niteliğini belirleyicidir. Batı ülkelerinde gerek yaşama koşulları gerekse demografik koşullar sağlık eğitiminin konularının önemli boyutta değişimine neden olmuştur.
-Sağ kalma, yaşama ve güvenlikten performansa
-Fizik güçten fiziksel yeterliliğe
-Mental hijyenden mental etkinliğe
-Sağlıklı toplumlardan sağlıklı çevre ve politikalara kayma söz konusudur.
Bunların hepsinde sağlık eğitimi stratejik veya alt birim olarak bulunmaktadır. Ancak temel uygulama sağlığı geliştirme uygulamasıdır.
Gelişmekte olan ülkelerde bulaşıcı hastalıklar, beslenme yetersizlikleri ve dengesizlikleri, güvenliksiz çalışma koşulları, yaşanan çevre, sağlık bakım hizmetine ulaşabilme yetersizliği, yetersiz bilgi ve örgütlenme gibi nedenlerle erken ölüm ve önlenebilir hastalıkların etkisinde kalmaya devam etmektedir.
Birçok programın sağlık eğitim bileşeni bulunmasına rağmen, sağlık eğitimi olarak tanımlanmamış olabilir.
'Sağlık eğitimi' bireyin, sağlıklı olma koşullarını hazırlayan, sağlıklı olmayı mümkün kılan ve güçlendiren; ya da buna yönelik kolektif bir davranış için aynı etkileri yapan öğrenme yaşantılarının herhangi bir bileşimidir.
'Hasta eğitimi' hastaneye, cerrahiye veya rehabilitasyona hazırlanma dahil olmak üzere, hastanın önerilen tıbbi veya kendine bakım uygulamalarına yönelik güdülenmesini ve yeteneğini güçlendirmek üzere sağlık personelince sürdürülen eğitim çabalarıdır. Hasta eğitimi tıbbi bakım birimlerinde yapılan sağlık eğitimini tanımlamaktadır. Bu nedenle toplum sağlık eğitiminden farklıdır.
