21. Yüzyılda halen bunları konuşuyor olmak bizler için içler acısı... Katil ise bir birey mi? Bazen evet, cani bir birey. Çoğu zaman ihmallerle dolu bir işletme, çırak diye alınıp ağır işlerde çalıştırılan el kadar çocuklar. Yahu konuşsa oturup ciddiye almazsınız bunlar daha çocuk ama bakın hayatını kaybedecek kadar büyümüşler!

Makatına basınçlı hava verilip işkence edilerek öldürülen Muhammed, kolunu makineye kaptırarak ölen Abdullah, dönercide çalışırken ustası tarafından öldürülen Eyüp... Bu çocukların en büyüğü 15 yaşında. diğerleri 12...

İhmaller, ucuz emek, göz yuman yöneticiler ve denetlemeyen devlet burada herkes suçlu. Bu yöne bakmayan, can sıkıcı haber diye her şeyi geçen apolitiklerin de elleri kirli ve yüzleri kızarmıyor. Siz zannediyorsunuz ki ölen hep başkasının çocuğu olacak, biz hiç tanımayacağız hep uzaklardaki birinin başına gelecek bu korkunç olaylar! Ama hayır, memleketin çocukları güvende değil!

Bu ülkede işçi ne zaman güvendeydi sormak gerek, bunu ucuz edebi cümlelerle ifade etmek istemem ancak gerçekten de garibanın canı kimin umurunda? Göz göre göre patır patır her yerden çocuk işçi ölüm haberleri gelirken neden bu konuda olumlu hiçbir ilerleme göremiyoruz?

Bu çocuklar için artık hiçbir şey yapamazsınız, onlara hak ettikleri huzurlu bir çocukluğu sağlamak gibi kimsenin bir derdi yok bu çok belli. Onları toprağın altında artık incitemezsiniz. İstismar edemez, sömüremezsiniz. Küçük elleri o çocukların kavrayamaz sizin pis işlerinizi artık!

İşte böyle rezil, kepaze bir sistemde yaşıyoruz. Dünyanın dört bir yanında çocuklar böyle ucuz bir şekilde hayatlarını kaybediyor, emekleri sömürülüyor, istismara uğruyorlar. Kapitalistler sömürülen kesime ise yıllarca söylediği yalanı sürdürmeye devam ediyor. Çok çalışırsanız bu sistemden kurtulursunuz. Ama hayır, sistem kimseye ondan kurtulacağı kadar para vermiyordu. En masumumuz olan çocukları bile dişli çarkları kendi içinde eziyor, dönüştürüyor, kendisine yabancılaştırıyordu. Her gün yutarken işçilerini fabrikalar, işletmeler ve daha nice sömürü çarkına dahil olan yer; sadece insanların emeklerini değil, ruhlarını ve hayallerini de içine çekiyordu. İşin en iğrenç tarafı bazen de bu kendi çocuklarını yiyen açgözlü tanrı insanları canından ediyordu.

Bu barbarlık yeni bir şey değil ama her gün yeniden ürettiğimiz bir şey. Hesap sormayan herkesi bu suça dahil görüyorum.