Esenlik ve Mutluluktur Her İşin Başı...
Ben de 'cep'lilerden biriyim. İşin kolayını buldum, yanıtı alabildiğim kutlama iletilerine mesaj çekiyorum. İlginç olanları saklıyorum yahut not alıp dosyama koyuyorum. Bunlardan biri şöyle diyordu bu sabah:
'Esenlik ve mutluluktur her işin başı / Yine geçip gitti yılbaşı'
Zaman akıp gidiyor. Beklemeyecekti elbet. Ama biraz erken gitmedi mi?
Zamanın hızına yetişemiyor insanoğlu. Bu nedenle çok hızlı yaşamak durumunda. Yoksa, hem çağının tanığı olamıyor, hem de yaşadığından bir şey anlamıyor. Ne var ki, bu koşuşturmaca içinde, yaşadığını duyumsatmanın yollarını da arıyor. Günlük tutuyor, şiir yazıyor, öyküleştiriyor yaşamları, romana döküyor bütün yazın türlerini içine katarak...
***
Eski yılları ve 'yılbaşı'ları anımsadım dün gece:
Yılbaşı bilmezdim 1950'den önce: Köyde oturuyorduk çünkü... Kasabaya inince bir radyomuz oldu. O, dünyamı değiştirdi benim. Büyülü bir kutuydu. Hayal gücümü kullanır, bir yandan dinler, öbür yandan düşler kurardım. Televizyon icat oldu, büyüsü bozuldu radyonun...
Milli Piyango çekilişi listesinin okunmasını beklemek heyecan verirdi. Mısır patlatır, tombala, kızmabirader oynardık. Sofranın süsüydü Hindi. Kimi zaman da ünlü Gerede Kaz'ı bulunurdu. Gerede'yi sevemedim hiç. Belki de o kasabanın Atatürk dönemine karşı duruşundandır bu.
Törtör Alim'den çekirdek, Kaynar İlyas Amca'dan şıra, boza alırdık sarı leblebiyle. Gül Kadir'in simiti ve revanisi de çeşni olurdu sofralarda. Bir de ünlü beyaz baklavası ve saraylısı Devrek'in. Romantik olsun diye, gaz lambası yerine Kör Salih'in sattığı cennetlik kandil mumlarını yakardık o gecelerde. Hepsi anılarda kaldı şimdi.
***
Radyo Çocuk Saati'yle karşılardık yılbaşını. Karagöz mutlaka olurdu. Celal Şahin sesle çizgiler sunardı. Halide Pişkin, mizaha güzellik katardı. Eşref Şefik'in, Bal Mah- mut'un konuşmaları renk katardı gecemize. Zeki Müren en güzel şarkılarını söylerdi. Şevket Rado, Refik Ahmet Sevengil, konuşma yazma ve anlatma zevki aşılardı.
O yıllar şimdi çok gerilerde kaldı. Onların yerini yeniler aldı.
Doğrusu, onların yerini hiç biri tutamıyor.
***
(*) Kasaba yaşamımdan bende kalan izler
