Bu korkunç sözleri söyleyen Nureddin Yıldız, Boğaziçi Üniversitesi'nde konferans verdi. Okulun bahçesinde protesto yapan öğrenciler gözaltına alındı, görüntüleri özel güvenlik tarafından kaydedildi. Bunun üzerine öğrenciler "Pedofiliye Geçit Yok!" dövizlerini Diyanet İşleri Başkanlığı'nın önüne astılar. Kulağa çok distopik geliyor değil mi? Afganistan mı burası, nasıl rezalet bir cehenneme dönüştük...Bunları sürekli tartışıyoruz zaten ancak benim uyarmak istediğim başka bir konu var: Toplumda biriken hınç...

Adeta "Yıldırım Savaşları" edasıyla her gün başka bir skandal ile uyanan milletimizin gerçekten sabrı kalmadı. Bu dediklerimi görüşü ne olursa olsun herkesin umursaması gerekiyor çünkü ülke bir süredir düdüklü tencereye döndü ve patlayacağı anı bekliyor. Dayatılan şeylerden, ekonomiden, kadın cinayeti haberlerinden, işçi ölümlerinden, çocuk istismarından insanımız artık cinnet eşiğindedir. Mevcut hükümetin toplumdaki bu hoşnutsuzluğu fark etmemek veya "Nasıl olsa unuturlar" şeklinde bir yaklaşımı olduğunu yaptıkları konuşmalardan rahatlıkla anlayabiliyoruz ama şunu belirtmemiz gerekir: Bu yol, yol değil. Bu hınç artık hepimizi küle çevirecek düzeye vardı ve farkına varmalısınız.

Ne toplumumuzla ne de bizim milletimizin benimsediği inançla asla bağdaşmayan, gazetede yazdığım için kendi kullanmak istediğim kallavi sıfatlarla yazamadığım bu pedofili propagandası artık hepimize tiksinti vermektedir. Bu söylemler Narin'in katilidir, Leyla'nın katilidir, vakıflarda istismar edilen çocukların istismarcılarına bu özgüveni veren işte tam da bu zihniyettir. Şimdi soruyoruz, devletimizin tek ve gerçek kutsalı olan anayasanın hükmünün kalkması nasıl bir ortam yaratacaktır? Devletine obsesif bir şekilde bağlı olan Türk milletini anarşistleştirmeyiniz, tekrar ediyorum bu milletin hıncını hafife almayınız. Fark edemediğiniz bir gerçeklik var, halk halen "Hukuk hepimize lazım." diyor ancak gün geçtikçe bu söylem "Hukuk artık hiçbirimiz için yok."a dönüşüyor.

Toplumun hukuksuzluğu normalleştirmesi demek sonu nereye varacağı belli olmayan bir yola girmektir. Anarşiye doğru evriliyoruz ve belki de çoktan dönüştük. Bir sinir harbinden geçiyoruz yıllardır ama son iki ayda yaşadıklarımızın haddi hesabı yok ve artık kaldıramıyoruz. Kendimizi Türkiye Cumhuriyeti'nde değil de dünyadaki herhangi bir barbarın ülkesinde hissediyoruz ve bu his insanımızı çıldırtıyor. Hayır burası Türkiye Cumhuriyeti ve 6 yaşındaki çocukla evlenmeye kalkarsan devlet alnını karışlar, diyecek kadar devlete güvenmek istiyoruz ama hayır böyle tipleri getirip konferans verdirtiyorsunuz.

Siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz?