İlkokul, ortaokul, (Şimdi ikisi bir de…) lise, üniversite…

Hiç sınıfta kalmamış olsanız bile 15 yıllık bir eğitim süreci…

Ne çok öğretmenden ve akademisyenden ders alırız bu sürede…

Kimini çok severiz, uzak dururuz kiminden, zorunlu olarak girdiğimiz dersi hariç görmek bile istemeyiz…

Farklı farklı nedenlerle anılarımızın bir parçasına dönüşür yüzleri, davranışları, sesleri, hatta sınıfta yürürkenki adım atışları…

Ama yıllar geçtikçe siler çoğunu bellek…

Bazıları ise hiç unutulmaz…

Anılar galerimizdeki yerleri durur hep…

***

Benim anılar galerimdeki unutulmazlarımdan birisidir Turan Erol…

Evet evet, ressam Turan Erol’dan söz ediyorum.

Üniversitede (Ankara Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne bağlı Basın YayınYüksek Okulu’nda… / SBF-BYYO, 1980’ler…) dersimize girmişti…

Bir şiirimde de (*) anmıştım adını, resimleri nedeniyle:

“Ben bir çekirgeyim belki de / yüzyıllar öncesi bir minyatürde / Belki de Fatih’in kokladığı gül / Yok yok, bir Turan Erol resmiyim / yatık bir bisiklet sahilde''.

Dizeme kaynaklık eden turan Erol resimlerindeki o bisiklet, bisikletler gözümün önündedir hâlâ…

Hiç binmediğim o bisikletler…

Deli bir imge tufanı gibi…

***

Turan Erol’un dersine girdiği ve unutulmaz izler bıraktığı tek öğrenci değilim elbette…

Kimbilir ne çok insanın anılarındadır yüzü de…

Onlardan birisi de Yılmaz Karakoyunlu…

Ben 1980’li yıllarda tanıdım. Öğretmenim oldu…

Yılmaz Karakoyunlu ise yıllar önce, 40’lı yıllarda..

Diyarbakır Lisesi’nde…

Remzi İnanç’ın anı kitabından (**) anımsıyorum, Turan Erol’un oradaki öğretmenlik yıllarında ne güzel çabalar gösterdiğini de…

Karakoyunlu’nun yaşamöyküsünde de çıktı karşıma…

Karakoyunlu’yu edebiyata yönlendiren, şiiri sevdiren öğretmen olarak…

“Salkım Hanım’ın Taneleri''ni okurken, filmini izlerken Turan Erol’a da borcumuz varmış meğer…

***

Bir insana şiiri, edebiyatı, kitapları sevdirmek…

Sonra da... Sizin kitapların büyüsüne yönelttiğiniz küçücük çocuğun bir gün kitaplar yazdığını görmek…

Ne büyük mutluluk…

***

Yılmaz Karakoyunlu mu?

Onu önce tiyatro oyunlarıyla tanıdık…

Sonra romanlar yazdı…

Politikaya atıldı…

Müzikle uğraştı…

Şimdi çekildi kıyısına…

Urla’da (İzmir) emeklilik yaşamının tadını çıkarıyor…

En sevdiği manzarayla…

________________________

(*) M. Mahzun Doğan, Sesimde Mimozalar (Üç Kitabın Buluşması), A Şiirevi Yayınları, İkinci Basım: Aralık 2017, Ankara.

(**) Remzi İnanç, Ortak Belleğimizdir Dostlar, Ürün Yayınları, Birinci Basım: 2015, Ankara.