''Bugün 23 Nisan
Neşeyle doluyor insan…''
Ezbere bilirdik her satırını…
Coşkuyla söylerdik hep bir ağızdan…
Minik yüreklerimiz nasıl da çarpardı haykırışlarımızda…
Takvimler yine 23 Nisan'ı gösteriyor…
Minik yürekler, aynı coşkuyla çarpıyor…
Ama biraz buruk…
Neşeden uzak…
Biraz da ürkek…
Ölümcül virüs, insanlarla birlikte, mutlulukları da evlere hapsetti…
Zorunlu bir hapis…
Şarkı sözleri yine evlerin balkonlarından, pencerelerinden yükselecek kuş cıvıltıları gibi.:
Ama biraz buruk…
Bayraklar moral olacak…
Binaları süsleyen ay-yıldızlı bayraklar…
Bir de başka fotoğraflar var karşımızda dikilip duran…
Virüsten beter…
İncitiyor, kahrediyor…
Bunaltıyor yürekleri…
Çocuk tecavüzleri, şiddet mağduru minikler, köşe başlarında, ağaç diplerinde soğuktan titreyerek uyumaya çalışan kimsesiz çocuklar, ailelerinin zorlamasıyla dilendirilmek üzere sokağa itilmiş okul çağındaki kızlar-erkekler, savaşların ana-babasını yitirmiş ürkek bakışlı küçük mağdurları…
Gördükçe, duydukça, okudukça neşeli olamıyor insan.
Baş tacı edilen,
Korunan, kollanan tüm çocukların okullarda, sokaklarda, törenlerde her türlü virüsten uzak neşe içinde şarkılar, türküler, marşlar söyleyecekleri günlerin yakın olması dileğiyle…
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun.
