Evet bir şey canımızı çok sıkıyor: Siyasi sorumluluk almayan, parti disiplini adı altında her şeyi onaylamaya hazır milletvekilleri...Kısa bir hatırlatma: Meclis araştırması, Anayasa’nın 98. maddesinde ve TBMM İçtüzüğü’nün 104–105. maddelerinde düzenlenmiştir. Anayasa madde 98 :“Türkiye Büyük Millet Meclisi, hükümetin ve idarenin işlerini denetlemek için genel görüşme, meclis araştırması, meclis soruşturması ve yazılı soru yollarını kullanabilir. Yani Meclis, her türlü kamu olayını araştırabilir. Öyleyse neden araştırma önergeleri özellikle kamuoyunun hassasiyetle takip ettiği davalarda reddediliyor?

Reddedilmenin sebebi şöyle temellendiriliyor: Yargıya intikal etti, meclisin sürecin içerisinde olması yargıya müdahale olarak algılanabilir.

Bu temellendirmeye en başta hukukçuların karşı çıktığını belirtmeliyim. Meclis, hiçbir araştırma önergesiyle yargının üzerinde en ufak bir baskı kurma hakkına sahip değildir, yargıya hiçbir şey bir hukuk devletinde buyurulmaz. Meclis yargıya şu anlamda yardımcı olabilir: Kendi geniş imkanlarıyla araştırmayı zenginleştiren kanıtların sunulmasını sağlar. Yani meclisteki araştırma komisyonları yargıya müdahale etmek ve işini zorlaştırmak şöyle dursun yargıya somut delillerle yardımcı olur daha doğrusu bu araştırma önergeleri kabul edilseydi yardımcı olurdu...

Araştırmaya yanaşılmaması ise siyasi bir karardır ve bir kalkan olarak kullanılmaktadır. Neden siyasi sorumluluktan kaçmak olarak değerlendirilmelidir? Çünkü komisyonlar şunları tartışmaya açabilir: Meclisin, bakanların, kamu kurumlarının bir ihmali var mı? Varsa suçlular kimler? Devlet bu olayı önleyebilir miydi? Hangi sistem hataları tekrarını yaratabilir? Bu olayların yaşanmaması için ne gibi önlemler alınabilir ve bu önlemler nasıl kanunlaştırılabilir?

Bunların olmaması için meclis statükocu yaklaştığı konularda araştırma önergelerini reddetme eğilimine sahiptir. Özellikle İstanbul Sözleşmesi'nden Türkiye'nin çekilmesinin ardından kadın cinayetlerinin araştırılmasının sıklıkla reddedildiğini görmemiz bir tesadüf değildir. Örneğin Rojin Kabaiş davası araştırma önerisi AKP ve MHP oylarıyla reddedildi. Rojin'in babası peki tek başına verdiği mücadelede neler dedi bu zamana kadar hatırlayalım:

"Keşke ben ölseydim, kızım daha küçücüktü. 2 ayrı DNA buldular rapora eklemiyorlar, kızım intihar etti diyorlar biliyorum etmedi. Fakir olduğum için bu olay çözülmüyor, zengin olsaydım çocuğumun katilini bulurlardı." Ve evet daha yeni rapora 2 ayrı erkek DNA'sı olduğu eklendi, tamamen Rojin'in babası davanın peşini bırakmadığı için bu oldu, Rojin'in katledilmesinin ardından 1 yıl geçti ve bu bilgi daha yeni rapora eklendi. Rojin'in cansız bedeninin bulunduğu yerde yanına aldığı bir topkek bir de kulaklığı bulundu. Babasının taş taşıyarak okuttuğu çocuğuna okumaya gittiği yerde, yurdunun dibinde bile güvenliği sağlayamayan sistemi savunacak değiliz, burada birden fazla suçlu var bunu biliyoruz.

Son olarak şunu da eklemek istiyorum, siz araştırma önergesini reddedince hiçbirimiz olaya ilgimizi kaybetmiyoruz, aksine daha çok araştırıyoruz, ne oldu ne karar çıktı diye özellikle yokluyoruz. Yeni yeni alışkanlıklar edindim sayenizde, her sabah haberlere baktığım gibi mecliste ne konuşuluyor TBMM'nin sayfasından da takip ediyorum. Bizleri politik bireylere çevirdiğiniz için teşekkür etmekle birlikte her politik hatanızı unutmadan ve yılmadan konuştuğumuzun altını çizmek isterim. Sanıyorum yıllar önce bahsettiğiniz kindar nesil yetiştirme işini başardınız.