Nedir Eftalya?
Bir kadın adı mı?
Bir düşün adı mı yoksa?
Yoksa bir söylence mi?
***
Türkiye'de nostaljik bir anılar yumağıdır o…
'Denizkızı Eftalya' olarak anılır.
Geçen yüzyılın başlarında yaşanmış bir söylence.
Daha doğrusu gerçeğin ve söylencenin birbirine karıştığı bir deniz ve kent buluşması.
İstanbullular, geceleri denizden gelen şarkılar duyarlar… Öyle etkileyici bir sestir ki bu. Geceleri Boğaziçi'ne akın eder insanlar, o sesi dinlemek için.
Kimdir söyleyen bilinmez.
'Deniz kızı' derler ona…
Öğrenilir sonra…
Öğrenilir ki, söylence değil gerçektir o!
Müzik tutkunu bir babanın kızı olan Eftalya Hanım'dır. Ya da Atanasia Yeorgiadu.
Büyükdere'de yaşamaktadır. Sandalla denize açılırlar. Babası çalar, o söyler. Bazen de yalnız açılır denize, bırakır sesini rüzgara, alıp götürsün diye uzaklara…
Gizem perdesi aralandıktan, söylence gerçeğe dönüştükten sonra, yeni bir söylenceye yürür.
Galata kahvelerlnde şarkı söylemeye başlar. Solist olur. Plaklar doldurur. Atatürk'ün huzurunda şarkı söylemesi iyice büyütür bu söylenceyi.
Ölümü de…
Öyle ki, Şirket-i Hayriye Vapuru'nda şarkılar söyler. Jübilesidir bu!
Üşütmüştür. Hastalanır. Kurtulamaz o hastalıktan. Bu dünyaya sesini, anılarını, söylencesini bırakıp gider.
***
Eftalya bir söylencedir ama 1999'da genç bir sanatçının ilk albümünün kapağına da yazılır, bir harf değişikliğiyle de olsa. Bir albümün ve o albüme adını veren şarkının adıdır o artık…
Ne denir o şarkıda?
'Bir el uzanır bana / sınırların ardında / büyümeli sevdamız / kardeşlik toprağında.'
Şarkı, sınırlara, duvarlara, savaşlara inat sevdanın büyümesi arzusunu kışkırtır kardeşlik toprağında...
Bu arzuyla seslenir:
'Ver elini ver bana Eftelya /
uzansın elimiz Eftelya
benim divane gönlüm
seni ister Eftelya.
***
Kim mi o sanatçı?
Hakan Yeşilyurt.
1973 yılında Ankara'da başlamıştı yaşam serüveni.
Adalılar müzik grubuyla adım atmıştı müzik dünyasına.
İlk solo albümüyse 'Eftelya'…
Sonra 'Ateş Hırsızı', 'Çökertme', 'Sen Aşıksın', 'Bize Kalan' ve 'Sar Beni' albümlerini çıkardı.
Çıkardı çıkarmasına da ilk albüme adını veren şarkısıyla anıldı daha çok.
Nitekim son yolculuğuna uğurlanırken bu şarkısı söylendi defalarca… Bu şarkının ezgileri yankılanıyordu bedeni toprakla buluşurken.
Hakan Yeşilyurt da sesini, şarkılarını, anılarını, barışçıl yaşama özlemini ve bir soruyu bırakıp gitmişti işte. Hem de henüz 46 yaşındayken…
Neydi sorusu?
'Aynı topraktan geldik / biz bize benzeriz / sevda ile dururken / neden kavga ederiz?'
