Türkiye’de ekonomik koşullar en çok da kız çocuklarının eğitim hakkını engelliyor. Kimi eğitim çağında genç yaşta evlendirilip çocuk sahibi olurken, kimi de ailesi tarafından okula gönderilmiyor. Hal böyle olunca kız çocuklarının okuma oranı düşük kalıyor.
Özlem Baş, 11-12 yaşlarında ilkokuldan mezun olduğunda okumaya devam etmek ister ancak ailesi okutmaz onu. Okuma isteği içinde ukde kalır yıllarca. Evlendikten kısa bir süre sonra aile Ankara’ya yerleşir ve Özlem Hanım bir firmada çalışma hayatına atılır. Onların da desteğiyle ortaokulu bitirir. Daha sonra çalıştığı başka bir firmada çalışanların birbirinden duyduğu söz etkiler onu. Kendisi için ‘O buranın muhtarı gibidir her şeyi bilir ama kendisi alaylı, mektepli değil’ deyince okuma aşkı yeniden perçinlenir. Arkadaşların desteğiyle bu kez liseyi bitirir.
“TARIM OKUMAK İSTİYOR”
Özlem Hanım 60 yaşında geçtiğimiz günlerde mezun oldu liseden. Şimdi sırada üniversite var onun için. Torunu mezuniyeti için yemeğe götürdüğünde ‘Anneanne hangi bölümü okuyacaksın?’ diye sorduğunda tarım geçer gönlünden. Özlem Baş okumanın yaşı olmadığını söylüyor. Gençlere ise bir tavsiyede bulunuyor: “Herkes hayalinin peşinde koşsun. Şimdi genç olsam doktora yapana kadar okurum. Okumak kadar güzel bir şey yok.”
