Sezen Keser’in sahneye taşıdığı, Şamil Yılmaz’ın yönettiği tek kişilik performans, bir oryantal dansçının hikayesini anlatıyor. Oyun, “bakış” kavramını merkezine alarak seyirciye hem düşündüren hem de etkileyici bir sahne deneyimi sundu.
“Dansöz”, sahnede izlenen bir dans gösterisinden çok daha fazlasını sunuyor. Kadınların ve hayvanların hikayelerini yan yana getirerek, özgürlük, beden, kimlik ve irade üzerine çarpıcı sorular soruyor. Seyirciye “kimin kimi izlediği” sorusunu yönelten oyun, sahnenin bakışı tersine çevirmeyi amaçlıyor.
Felsefeci Merleau-Ponty, Sartre ve Lacan gibi düşünürlerin “nazar” üzerine fikirlerinden ilham alan “Dansöz”, dansı bir gösteri değil, bir varoluş biçimi olarak sahneye taşıyor.
Kaynak: Bülten
